Wat is de berekeningsmethode die er gebruikt wordt bij het opstellen van een energielabel voor bedrijfspanden?

De berekeningsmethode die gebruikt wordt bij het opstellen van een energielabel voor bedrijfspanden is de NTA8800. Aan de hand van de NTA8800 wordt het energielabel bepaald door middel van verschillende formules en regels. Uit de NTA8800 is de ISSO publicatie over de energieprestatie van utiliteitsgebouwen en woningbouw voor energieprestatie adviseurs (EP Adviseurs) gerold. Deze boeken beschrijven de huidige energieprestatie-rapport methode in begrijpelijke taal volgens de NTA8800.

Voor bedrijfspanden kunnen energielabels zowel in de basis- als in de detailmethodiek worden opgesteld. Er wordt in beide gevallen nog steeds gebruik gemaakt van de NTA8800 als berekeningsmethode, maar het energielabel in de detailmethodiek verschilt qua inhoud van een energielabel in de basismethodiek. Lees hier meer over het verschil tussen de basis- en de detailmethodiek.

Volgens de NTA8800 wordt het energielabel van het gebouw bepaald op basis van drie energieprestatie-indicatoren: de energiebehoefte, primair fossiel energieverbruik en het aandeel hernieuwbare energie. De energiebehoefte geeft aan hoeveel energie een gebouw nodig heeft voor de verwarming en koeling, uitgedrukt in thermische kWh per m2 gebruiksoppervlakte per jaar. Het doel bij een goed energielabel is om de energievraag te beperken. Bij de energiebehoefte is vooral de ‘schil’ van het gebouw van belang. Installaties zoals ventilatiesystemen en warmte-/koude-opwekkers vallen namelijk onder primair fossiel energieverbruik. Bij het analyseren van de ‘schil’ van het gebouw wordt bijvoorbeeld gekeken naar isolatie, gebouwvorm en glaspercentage. Primair fossiel energieverbruik geeft aan hoeveel fossiele brandstof in kWh per m2 gebruiksoppervlakte er per jaar nodig is voor verwarming, warm water, koeling en installaties. Primair fossiel energieverbruik kun je berekenen door de hoeveelheid hernieuwbare energie van het totale primaire energieverbruik af te trekken. Het aandeel hernieuwbare energie geeft het percentage hernieuwbare energie van het totale energiegebruik aan. Zonne-energie, geothermische energie en bodemenergie worden bijvoorbeeld als hernieuwbare energiebronnen beschouwd. Simpel gezegd: als deze drie energieprestatie-indicatoren tegen elkaar afgewogen worden rolt daar het energielabel uit.